رابطه ویژگی‌های شخصیتی و جهت‌گیری دینی با رفتارهای مطلوب انضباطی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ویژگی‌های شخصیتی و جهت‌گیری دینی با رفتارهای مطلوب انضباطی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی انجام شد. این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش همه دانش‌آموزان پسر دبیرستانی شهر ورامین در سال تحصیلی 96-1395 بود. از میان آنان 360 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و همه آنها پرسشنامه‌های ویژگی‌های شخصیتی (کاستا و مک‌کری، 1992)، جهت‌گیری دینی (آلپورت و راس، 1967) و رفتارهای مطلوب انضباطی (یوسلیانی و همکاران، 1391) را تکمیل کردند. داده‌ها با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام‌به‌گام تحلیل شدند. نتایج همبستگی نشان داد روان‌رنجورخویی و جهت‌گیری دینی بیرونی با رفتارهای مطلوب انضباطی رابطه منفی و معنادار و سازگاری، وظیفه‌شناسی و جهت‌گیری دینی درونی با رفتارهای مطلوب انضباطی رابطه مثبت و معنادار داشتند. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد متغیرهای وظیفه‌شناسی، روان‌رنجورخویی و جهت‌گیری دینی درونی توانستند 4/38 درصد از تغییرات رفتارهای مطلوب انضباطی دانش‌آموزان پسر دبیرستانی را پیش‌بینی کنند (05/0P